Of ze hun eigen kinderen zouden stimuleren om ook bij Hotel Mitland te gaan werken? Danielle (1988, dochter van Frank) en Mats (1990, zoon van Wim) Plijnaar zijn er heel duidelijk in. “We hebben geen kinderen, maar als die er alsnog komen, doen we het op dezelfde manier als onze ouders hebben gedaan”, zegt Mats. “Zij hebben ons nooit gepusht of druk opgelegd, maar ons gestimuleerd onze eigen interesses te ontdekken en horizon te verkennen. Zo zou ik het met mijn kinderen ook doen en dan maar zien waar ze eindigen.” Niet alle kinderen van de vier broers Plijnaar hebben voor een loopbaan bij Mitland gekozen, maar Danielle, Mats en Jort (1986, zoon van Rob) hebben wel alle drie een fulltime baan in het bedrijf gevonden. Danielle is als general manager verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van alle afdelingen, Mats houdt zich voornamelijk bezig met het operationeel deel van de vergaderzalen en Jort (niet aanwezig bij het
gesprek) is hoofd van de technische dienst. “Alle kinderen van onze generatie, de vierde bij Mitland, hebben hier wel vakantie- en zaterdagbaantjes gehad, al zijn de meesten toch iets anders
gaan doen”, vertelt Danielle. “Net 15 was ik toen ik aan mijn vader vroeg of ik niet iets in het bedrijf kon doen. Ik begon op zaterdagmorgen mee te helpen bij het ontbijt voor de gasten in het hotel en in de loop der jaren ging ik steeds meer doen, naast school en later naast mijn studie en stages elders. Ik heb ook in andere bedrijven gewerkt en ben daar doorgegroeid. Vervolgens heb ik me hier verder kunnen ontwikkelen.”
Langere omweg
De omweg van Mats richting Hotel Mitland was nog wat langer, al begon ook hij als jonge jongen met vakantiewerk, waarbij hij onder meer actief was in de house keeping. “Ik ging aanvankelijk naar de Hotelschool, maar dat beviel me niet zo”, zegt Mats. “Ik stapte over naar het CIOS, de sportopleiding. Die heb ik afgemaakt en ben ook in dat vak gaan werken. Daarnaast deed ik toch ook weer dingen hier bij Mitland en dat werd steeds meer. Op een gegeven moment had ik twee fulltime banen en dat werd echt te veel. Ik wilde minder onrust en gejakker en meer overzicht en regelmaat en moest kiezen. Dat werd Mitland dus.” Ook Danielle heeft wel getwijfeld of ze voor het familiebedrijf zou kiezen. “De doorslag heeft toch gegeven dat ik bij een ander bedrijf volkomen afknapte op de sfeer en respectloze omgang met de medewerkers”, legt ze uit. “Ik ben daar gestopt, terwijl de banen toen niet voor het oprapen lagen. Gelukkig kon ik hier aan de slag en bij Mitland gaan we op een heel andere manier met elkaar om.” En zo komen we vanzelf bij het familiebedrijf Hotel Mitland. Wat typeert zo’n familiebedrijf nu eigenlijk?
Warme sfeer
“We hebben korte lijnen, er is nauwelijks afstand tussen de directie en de medewerkers en de betrokkenheid van iedereen is groot”, vat Mats de karakteristiek van Mitland kernachtig samen. “We horen zo vaak dat er in en om ons hotel zo’n warme sfeer heerst en dat proeven de gasten natuurlijk ook. We zijn inmiddels een groot hotel, maar het voelt als klein. De directie -mijn vader en zijn drie broers- kom je ook op de werkvloer tegen en ze zijn voor iedereen aanspreekbaar.” Dat de sfeer in het bedrijf én in de familie goed is, staat een professionele omgang met elkaar zeker niet in de weg, benadrukt Danielle. “We spreken elkaar dagelijks, gaan zelfs soms met elkaar op vakantie, maar we kunnen dat heel goed los zien van zakelijk overleg”, vertelt ze. “Natuurlijk kan het lastig zijn om iemand de waarheid te zeggen als je hem zo goed kent, maar met een beetje tact komen we een eind. Eigenlijk gaat dat gewoon heel goed.”
‘Ze staan open voor nieuwe ontwikkelingen’
Bovendien, realiseren Danielle en Mats zich, kan hun generatie de kennis en ervaring van de directie-broers nog goed gebruiken. Ze maken geen van vieren nog hele werkdagen en zijn zo tussen de vijf en vijftien uur in de week aanwezig, maar bij belangrijke beslissingen zijn ze altijd nauw betrokken. “En ze staan open voor nieuwe ontwikkelingen”, licht Danielle toe. “We horen
nooit: ‘we hebben het altijd zo gedaan, dus dat blijven we doen’. Als we maar met goede argumenten komen, dan accepteren ze die en nemen we een beslissing. En dan is het ook klaar en gezeur achteraf is er nooit.” Zo moest er, vond de vierde generatie Plijnaar, enkele jaren geleden een nieuw hotelbeheersysteem komen, een zogeheten Property Management System. “Dat softwaresysteem is eigenlijk het hart van het bedrijf ”, legt Danielle uit. “Je ziet er de bezetting van de zalen en de kamers in, waar omzet wordt gedraaid, op welke
afdelingen het beter kan, noem maar op. Maar het overstappen op dat nieuwe systeem was een enorm ingrijpende stap, waarover de broers hun twijfels hadden.” Dat gold met name voor Danielles vader Frank, die verantwoordelijk is voor de financiën en geen zekerheden overboord wilde gooien. “Maar we hebben er goed over gediscussieerd en de coronaperiode gebruikt om
alles over te zetten. Gelukkig is het allemaal goed gegaan en hebben we er nu dagelijks plezier van.”
En de toekomst?
“We blijven waar mogelijk uitbreiden en vernieuwen, maar het belangrijkste is dat we ons product up-to-date houden”, zegt Mats. “We moeten blijven uitblinken in wat we aanbieden. De kwaliteit is nu ijzersterk, ons bedrijf staat als een huis.” “En daar zijn we heel erg trots op”, besluit Danielle
